6ekim

En çokta pijamalarımı giyip ahkam kesmeme gülüyorum.. Bakkala yollasan gidemem ama burada oturup sana saatlerce nasihat verebilirim.. Pijamaya güvenmiyorum hayır ama ondan bir güç aldığım kesin. Söylemesi bile komik değil giymesi yani.. 

Neyse. Tişörtten kabana geçişin bu kadar sert olduğu bir zaman hatırlamıyorum ve çok aciz kaldım diyebilirim. Üşüyorum her anlamda. Hazır değildim ama ben ya hayır şimdi gelmesinler abi. 

Hüzün arıyorum ben sürekli çünkü beni besler nedense ilhamım olur ama bu aralar üzülecek bir şeyim olmadığı için neye sarılacağımı bilemiyorum ve biraz da sıkıntılıyım desem yeridir a dostlar. 

Resmen dizi dizi gezmeye başladım haydi hüzünleyim diye ama olmadı. Oyunculuklar kötü biliyor musun. Yani hiç haz etmiyorum. Osuruktan işte.

Bu gece de olmadı. Aslında kafamda bir şey yok, ve bu boşluk bu düşüncesiz olma durumu dandik. Bir huzur var ki beni tembelleştiriyor.. Bildiğin emekli kafası abi bu.. Başka ne olabilir.. Sanki unumu eledim eleğimi astım.. Bir garip işte. Neyse, herkese iyi pazarlar o zaman..