26 Temmuz 2013 Cuma

Biz daha ölmedik

Hayır yazmayı bırakmadım. Bir süredir internetim yok o yüzden buralara pek uğrayamıyorum. Oldukça yoğun bir zamandan geçtim, artık yeni bir evim var ve yanlız yaşıyorum en azından bu sene için öyle olacak. Hep hayalini kurduğum bir odaya yerleştim yeni yazılar ve yeni hayaller için ideal dedim tamam işte burası abi.Okulum uzadığı için pek moralim yok aslında zekalıyım ama çalışmamak ve ahmaklık yapmak hobim olduğu için böyle oldu. Havalar ısırdığı için tatiller başladı ve geleneksel yaz okullarıda. Yine hayatım yollarda geçiyor anlayacağınız. Bir okula hoop bir 500km yol oradan plaja gel gitler. Yoruluyorum güzel kitaplar okuyorum bol bol uykusuz gecelere devam ediyorum. Ştandart.
Havaların sıcak olmasından dolayı insan doğru dürüst bunalıma giremiyor bu biraz sinir bozucu. Güneş sürekli çıkıp gülümserse ne olacak biz karamsarlar için pek uygun havalar değil. Disco'ya mı gidelim abi, tamam gidelim ama çok oynamayalım bari.
Belki bilirsiniz hayatımda değişiklikler yaptığım daha duyarlı ve daha iyi ve karşısındakini daha iyi dinleyen bir insan olmaya çalıştığım bir dönemin artık sonundayım. Bütün levelleri başarıyla geçtiğimi söyleyebilirim. Bu sevindirici bir gelişme oldu benim için eski duyarsızlığımın gitmiş olmasını çevremde fark edip 'sonunda' diye bir tepki aldım. Artık meyveleri toplama zamanı.
Son olarak ben her zaman tanıdığınız yaşlı bunak olarak devam ediyorum fakat bir kaç 'bug' tamir edildi ve güncellendi diyelim. Bu bana biraz daha umutla bakmamı sağladı hayata yani az da olsa. Bütün bunları eski bir uzakdoğu tekniği ile yaptım. Karete veya yoga değil samuray hiç değil. Neyse havaların soğuduğu şafak vaktinde doğuya bakın. Görüşürüz. Son olarak geçen gün günlüğüme yazdığım bir kaç cümleyi paylaşmak isterim.
Ve yanlızlık insana çok şey öğretiyor. O kadar düşünüyorsun ki sonunda aptal bir gülümsemeyle uykuya dalıyorsun. Bir nevi devreleri yakma durumu yani. Sokaktaki sesleri dinleyip kaydediyorsun, gereksiz ne varsa aklının bir köşesine yerleşmeye başlıyor ve rahatsızlık duymaya başlıyorsun insanlardan. Evimin uçsuz bucaksız bir arazinin ortasında olmasını isterdim. Yanıbaşımda bir ağaç ve sadece yeşillik göreceğim, ağaçlar olsun mavi gökyüzünün altında başka bir şey değil. Eğer istediklerimi gerçekleştirebilirsem bir sene sürecek bu yanlızlık ve sonrası kaos olacak. Huzurumun tadını çıkarıyorum ve eğer aklımı kaybetmezsem bu en güzel ve en uzun tatilim olabilir. Okumak ve yazmak  şimdilik delirmemek için yaptığım şeylerden. Gerçi çok okuyarak delirmiş insanların hikayelerini de duymuştum. En iyi ihtimalle kuru kuru delirmemiş olurum.
Sonuçta eski maestroya yeni şarkı öğretenezsin. Cao.