27 Mayıs 2012 Pazar

Meyhane Sohbetleri


Kendini hiç uçurumdan düşmüş gibi hissettin mi? Attan inip eşşeğe binmek gibi bir duygu belkide lunaparkta bindiğin gondol yaşatır bu hissi sana.
Bazen böyle ani boşluklar olur içimizde. İşte şimdi hissedebiliyorum içimdeki boşluğu. Hep kaçtığım gerçekler rüzgarla birlikte yüzüme vuruyor sanki...
Çok mu korkak davranıyorum bazen, evet malesef öyle...
Kaçıyorum senelerdir bir sebep aramak için. Yolun sonuna geldiğimi hissettiğim vakit anlıyorum ki herşey boşuna. Gereksiz yere korkuyorum, olmadık yere koşuyorum.
Kim farkında ki kaçtığımı?
Evet bugün çok enteresan bir gün. Yani şöyle.. Hani önceden en azından umudum vardı. Hayallerimle beraber oturuyordum masaya, umutlarım iki bira içip kalkıyordu masadan, sonra ben hayallerimde birlikte sabaha kadar oturup kendimi kandırıyordum.
Nasıl olduysa bugünlerde umutlarım hep bir mazeret uyduruyor, aslında ben kaçıyorum umutlarımdan. Yok olm ben bu akşam çıkmıyorum diyip arka kapıdan hayallerimle buluşmaya gidiyorum. Son zamanlarda gerçek diye bir arkadaş geldi saolsun lafını esirgemeyen bir arkadaş kendisi. Beni kendime getirdi hayallerime cesaret verdi. Neden olmasın gibisinden konuştuk...
Gecenin sonunda gerçekte ayrıldı ben yine hayal ile derin bir sohbet içerisine daldım. Acı bir soru sordu bana 'abi sabah kalkıncada aynı şeyi mi düşünüyor olacaksın' diye.
Cevap veremedim çünkü beni tanıyor artık hayallerim.
Ben son bir bira daha almaya giderken cesareti aradı,beni çağırıyor, abi gel çok önemli bir şey söyleyecek sana diye.
Aramda bozuk cesaretle, hep beni üzüntüyle tanıştırmış bir şahsiyet kendisi. Tabi mazi olduğu için kıramıyorum kendisini dinliyorum, evet abi anlat diye onaylıyorum ne söylüyorsa. Abi adam hep aynı, git konuş git konuş ne kaybedersinden başka bir şey bilmiyor.
Neyse bir şekilde telefonu kapattık bir şekilde ama ben pek tatmin olmadım.
Hayallerimde yorulduğunu söyleyip terk ettikten sonra barda tek başıma oturmaya başladım.
Barmen saolsun şirketten fıstık verdi, imdada yetişti hemen. Abi kulak misafiri oldum kusura bakma dedi, ama bu böyle gitmez dedi.
E amınakoyim ben sanki bilmiyorum...
Hesabı ödeyip çıktım işte..Ver bir kalem bardak daha yolluk olsun..
Haydi görüşürüz...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder