Asla Bilemeyeceksin

Bilemezsin asla neler döndüğünü aklımda
Çünkü bende kimsenin bilmesini istemiyorum
Kimseye bahsetmiyorum
Sadece benim için ol istiyorum kimseler bilmesin
Kimse sevmesin seni, benim sevgim yetsin istiyorum
Başkasına bakma, başkasını görmesin gözlerin
Korkuyorum beni terk edersin diye
Gözlerin başkasını görmesin istiyorum
Biliyorum beni terk edeceksin sonunda
Sahibini unutan doberman gibi sadakatsizsin
Şimdi kimleri kandırıyorsun kim bilir
Sen değerini bilemedin benim kadar
Sadece uçmak için benden destek aldın şimdi anlıyorum, ne yazık
Acı bir ders verip gittin
Dut yemiş bülbüller gibi kaldım ortalıkta
Bildiğim tek şey var o da senden nefret ettiğim
Nereden buralara kadar geldim ki ben
Kime bu sitemim bir bilsem
****
Kendimi bildim bileli acaip bir adamdım. Herkesle iyi geçindim her zaman kavgaların ortasında kaldım sadece iç geçirdim. Her zaman nasihat dinleyen, dert dinleyen taraftaydım ben. Evet dert anlattığımda oldu ama kimse gelipte sormadı derdin nedir diye, hep ben anlattım, zoraki dinlediler onlarda. İyi bir dinleyici olduğumu için belki hep iyi bir arkadaş oldum. Zaten arkadaşlığın altın kuralı dinlemektir, çoğu şeyde olduğu gibi. İyi bir dinleyici her zaman kazanır. Ama istediği şeyleri kazanabilir mi orasını bilemem. Çünkü ben kalpten istediğim şeyleri hiç bir zaman kazanamadım. Nedenini belki biliyorum da içime atıyorum, belki söylemek istemiyorum şu anda, belki cesaretim yok. Neden kazanamadım diye soruyorum ve cevabı 'hayat bu' yada 'doğanın kanunu böyle' gibi cevaplar alıyorum.
Artık dinlemiyorum kim ne konuşursa umrumda olmuyor, yine değişen bir şey olmadı. Demek ki sorun davranışta değilde bendeymiş... İşte bu gerçeği anladığımdan beri ne dinliyorum ne anlatıyorum..Sadece bu şarkıyı söylüyorum..
You will never know...I will never show, What I feel, What I need from you...
No no no no you never know...