Üniversiteye hazırlık zamanı hedefleri ve hayalleri olanlar için oldukça zor geçer. Senelerce boş verip öyle göz ucuyla derslere katıldıktan sonra bir sene bir buçuk sene içerisinde askeri disiplinle ders çalışmaya başlarsanız devreleri yakarsınız. Bir süre sonra ya testler alıp başını gider yada aklınız. Sinirler gerilir çatışmalar çıkar hem kendi içinizde hem de arkadaşlarınız arasında.
Ben rahatlamak için kitap okuyordum, her test molasında olsun normal molalarda olsun. Alışkın olmadığım bir şeydi bu kadar stres, bunu kaldırabilmek için yaptığım şeylerden birisiydi okumak. Zaman geçtikçe artan baskıyla birlikte anneme bir psikologtan randevu almasını istedim. Öyle konuşmalar -neden, bir problemin varsa bize söyle(klasik ebeveyn yaklaşımı), bizde senin arkadaşınız (ne o klasik ebeveyn yaklaşımı) e hadi siktirgit o zaman(modern yaklaşım)- sonra ben de vazgeçtim zaten psikoloğa gitmekten. Sadece kitap okumaya verdim kendimi, ders çalışmadım sonrasında zaten 'aa buraya puanım tutuyormuş lan dur yazayım' diyerek bir okula gittim.
O zamanlardan kalan bu psikoloğa gitme hevesi son günlerde tekrar ortaya çıktı. Acaba deli olabilir miyim diye düşünmeye başladım. Bazen kendime deli olur anti sosyal kişilik bozukluğu olur obsesif kompulsif kişilik bozukluğu olur asperger sendromu olur bildiğim bütün tanıları koydum. Bu herifte kesin şöyle bozukluk başlangıcı var diye kendi kendime konuşurken çoklu kişilik bozukluğu tanısını da koyuyordum ki aklıma ikizler burcu olduğum geldi. Rahatladım.
Sempatiklik için 'ay ben biraz deliyim galiba' demek için değil yada ilgi orospusu gibi davranmak için değil.'Ay ben biraz şizofrenim, deliyim şöyleyim böyleyim' Ne yapıyorsun bir tane direksiyon bulup bütün mahalleyi onunla mı dolaşıyorsun. Deliymiş. Sen kesin çok şapşalım ya diyerek fotoğrafta paylaşıyorsundur öküz. Biraz merak ettiğimden ve biraz da 'ya doktor söyle bir şeyin yok de işime gideyim' demek için psikoloğa gideceğim galiba. Ama haftaya da gel diye diye yüz bölüm sonra 'hee bir şeyin yokmuş senin ya dosyalar karışmış' gibi adeta bir diziye dönmesinden korkuyorum. Sonuçta motor değil ki açıp kaputu baksın meme yapmış bu desin.
Diğer konu diyelim deliyim veya delisiniz. Bunu tahmin edebilir miyiz? Etrafımda inanılmaz derecede deli var ve gördüğüm kadarıyla hepsi halinden memnun ve büyük ihtimal onlara göre biz deliyiz. Akıl dediğimiz şey zaten bir kavram, görünmez, duyulmaz bir şey. Şimdi senin aklından zorun var moruk, zihinden problemin var senin haydi çöz bakalım boş bir havuzu 2 muslu... Neden diğeri boşaltıyorsa israf ediyorsa zaten. Bu tarz hastalıkları yada problemleri anlamak yorumlayabilmek, tedavi edebilmek büyük mesele diye düşünüyorum.
Bir de ambulance ile gelip deli gömleği giydirdikleri sahneler var filmlerde dizilerde..
Akıl sağlığı önemli, herkese 'akıl'lı günler'.
Deli değilim beeeeen...
Sağlıcakla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder