Oyun İçinde Oyun

duygusal birisiydi, konuşmayı sevmezdi
tebeşirle yere çizdi sayıları ve üstlerine bastı
akşam olunca saklanırdı karanlıklarda görünmez sanırdı kendisini
tekrar bastı silinmeye başlamış numaraların üzerine
sabah neşe saçardı etrafına güneşiydi çevresindekilerin
8 ile 9 karelerinde geriye dönmek nefret ettiği hareketti
bir akşam yemeğinde yine sustu birşeyler hatırlamıştı
arkasına bakmak onu üzdüğü için durdu ve benimle konuştu
boğazımda kaldı lokmalarım öfkelendim,suçlu bendim
affet beni dedikten sonra hiçbirşeyin önemi yoktu artık
yine bir akşam cevap bekledi ama konuşamadım, ne diyebilirdim ki
sonra hızlı bir hareketle dönüşünü yapıp oyunu bitirdi
ben içimdeki herşeyle kalakaldım yükümü taşıyamaz oldum
tebeşiri uzatıp yeniden çizmemi istedi ama yere fırlattım onu
o kadar uzun zaman aldıki zayıflamak 'zaman parkurunda'
şimdi arkasını dönüp giden bendim ama üzülen o suçlu yine bendim
başka bir akşam kendimi buz gibi soğuk sokaklarda viski içerken buldum
başka bir oyuncu bulmak zor değildir mahalle içerisinde
başka bir oyuncu için üzüldiğümü fark ettiğimde eve yürüdüm kalan gücümle
başka bir oyuncu için yaşıyorsun aynı hikaye için
başka bir oyuncu için yaşıyorsun aslında
başka bir oyuncu
başka biri
bambaşka