Günlük Deli

Bugün bir sabah insanı olarak güne başladım. Kahvemi içtim, keyifli sohbetimi yaptım ve güneşi tepeye getirdim. Eskiden olsa hava kararmadan tek bir kelime bile yazamam diye düşünürdüm. Çünkü ben daha çok gece insanıyım diyebilirim. Uyumayı hiç istemem uykum deli gibi gelse de yatamam abi. Sabah olunca da kalkamam yada geç kalkarım, pek çok öğrenci gibi. Sıra dışı bir şey yok yani. Fakat liseden beri yakama yapışan uykusuz geceler beni üniversitede hiç bırakmadı. Uykusuzluk bende herkesin aksine kafa yapıyor, hemde öyle böyle değil.
Güneş doğana kadar mal mal yattığımı mı düşünüyorsun. Ben yatakta döndüğüm yaklaşık yüzüncü turdan sonra kayışı koparıyorum. Kafa farklı düşünmeye başlıyor o kadar saat kendi kendine konuşunca. Ertesi gün ben bir deliyim abi ve çenesi düşmüş bir deli.  Dans mı etmem kendi kendime kahkaha mı atmam, hani direksiyon bulsam mahallede turlarım şehir merkezinde çıplak koşarım, hani ufak bir iddaya bakar bu işler. Ki galiba ben küçükken de deliydim, nereden çıkarıyorum çünkü o zamanlar bende bir direksiyon vardı ve bahçenin etrafında arabacılık oynuyordum. Sonra delilikten mezun oldum, direksiyonu eskiciye mi ne birisine satıp mezuneyitimi dondurma ile kutlamıştım. Bak nereden nereye geldim, gece yine güzel turlar attım ve finişi gördüm alarmla birlikte çünkü.
Her şeyi anlatabilirim yani şu anda kafam o kadar acaip durumda ki eğer ileride bir kitap yazabilirsem (ki her zaman isterim söylemiştim önceden) bu durumda yazarım büyük ihtimalle. Aslında neşeli ve konuşkan olmak için uykusuzluğu beklemiyorum, huyum kurusun her saat otomatik neşe gelir bana. O yüzden aslında sabah insanı mısın gececi mi yoksa köpekçi misin kedici mi gibi sınıflandırmalara pek katılmam. Çok farklı değişkene dayanan durumlardır diye düşünürüm. Tabi bazı insanları rio karnavalınada götürsen 'benim afyonum patlamadı kanka' der eğlenceyi kaçırır. Hah galiba yazımın asıl noktasını buldum.
Beni ararlar ihtiyar şuraya gidiyoruz hemen kabul ederim, hemen başka bir telefon çalar başka yerden çağırırlar onlarada yetişmeye çalışırım. Kim çağırırsa giderim ben çünkü eğlenceyi kaçırmak istemem nedense. Ve bu yüzden çok yıpranırım, herkesi arayıp çağırırım, arkadaşlarımında benim gibi hiç bir şeyi kaçırmasını istemem. En erken ben oturduysam masaya, insanlar gelip gider fakat ben demirbaş olurum eve gitmek aklıma gelmez. Çocukkende kuzenlerimin yanına gidip kendimi unuturdum ben, eve gitmek istemiyorum değil aklıma gelmiyor abi. Orda bir ev var uzakta ama gitmiyorsun işte ihtiyar. Çok yıprattın kendini herkese ayak uydurucam diye erkenden yaşlandın be oğlum.
Yani diyorum ki gidin evinize haydi hasta etmeyin adamı, herkesi yakalamak zorunda değilsiniz.
Neyse ben gidip biraz daha rumba ve çaça yapayım formumu koruyayım.
Mutlu kalın deli kalın efenim. Herkese tavsiye ediyorum günlük deli turları var onlara katılın hahaha ulan hiç te komik değil ama neyse...Günlük deliyim ben yarın bozulur kendime gelirim merak etmeyin..