11mayıs

Herkese iyi geceler.. Yine promilli kelimelerle baş başayız bu gece. Bu gece biraz sinirliyim ve anlatacak bir şeyim yok. O yüzden yazı nasıl gelişecek hiç bir fikrim yok. Sadece içimdeki öfkeyi kusmak için yazıyorum, imkanım olsa çok büyük kavgalara karışmayı isterdim. Amacı olan bir kavgada bulunmayı o kadar isterdim ki..Bu satırları yazacağıma gözüme buz tutmayı yeğlerdim.. Çünkü artık stresimi atamıyorum burada. Buna istersen anlık tepki de istersen başka bir şey. Mutlu etmiyor bu gece beni yazmak. Beni bu akşam mutlu edecek 2 şey var zaten; birisi huzur içince ölmek olur diğeri bavulumu hazırlayıp ayvalıka gitmek.
Bu zamanda ne güzeldir ayvalık, sakin bir şekilde boş plajda yürümek, havluna uzanıp kitabına devam etmek.. Çok isterdi ben orada olmak..
Kızgınlığımın nedeni..Unuttum valla.. Çok kızmıştım ama..
İnancımı kaybediyorum burada. Eskişehir benim enerjimi emiyor bütün gücüyle.. Sevgimi alıyor, düşüncelerimi alıyor ve en önemlisi hayallerimi çalmaya kalkıyor..Burada ben nefret dolu sinirli bir adamım, bir de istanbulda yazdığım keyifli yazılara bakınca bunu net bir şekilde görüyorum..2 haftadır buradayım ve yarın daha sinirli olacağım, daha umutsuz olacağım ve daha çok ölmek isteyeceğim.. Artık kendi yatağıma dönmek istiyorum, çünkü burada yaşamayı bıraktım ben.. Kendi dünyama dönüp hayalini kurmak istiyorum.. Çünkü burada senin ağzını burnunu kırmak istiyorum sevgilim.. Ve inan bunu hiç istemiyorum.. Ama burada olduğum sürece senden nefret ediyor olacağım..
Dedikleri gibi ' ah kızlar ben onları seviyorum ve nefret ediyorum anlatabiliyor muyum?' İşte bu nefret eşiği sevgilim.. Her neredeysen senden nefret ediyorum.. Ve seni seveceğim günleri iple çekiyorum..
Hadi gidelim evimize..
Not: Ben istemedim bu hayatı, ben her gece ağlamak istemedim.. Amınakoyim senin gibi okulunda hayatında.. Sadece amınakoyim..Ve içimden geçenler bunlar.. Okuduysanız, keşke okumasaydınız..
Sağlıcakla dostlar..